زخم فشاری که "زخم بستر" نیز نامیده می شود، آسیب بافتی و نکروز ناشی از فشرده سازی طولانی مدت بافت های موضعی، اختلالات گردش خون، ایسکمی پایدار، هیپوکسی و سوء تغذیه است.زخم بستر خود یک بیماری اولیه نیست، بیشتر یک عارضه ناشی از سایر بیماری های اولیه است که به خوبی از آنها مراقبت نشده است.هنگامی که زخم فشاری رخ می دهد، نه تنها باعث افزایش درد بیمار و طولانی شدن زمان توانبخشی می شود، بلکه باعث سپسیس ثانویه به عفونت در موارد جدی می شود و حتی زندگی را به خطر می اندازد.زخم فشاری اغلب در فرآیند استخوانی بیماران بستری طولانی‌مدت رخ می‌دهد، مانند ساکروکوکسیژیال، کارینای بدن مهره‌ای، توبروزیته پس سری، کتف، لگن، مالیل داخلی و خارجی، پاشنه پا و غیره. روش‌های رایج پرستاری ماهرانه به شرح زیر است.
کلید پیشگیری از زخم فشاری، از بین بردن علل آن است.بنابراین رعایت، چرخاندن، شستشو، ماساژ، تمیز کردن و تعویض مکرر و تکمیل تغذیه کافی الزامی است.
1. واحد تخت را تمیز و مرتب نگه دارید تا رطوبت باعث تحریک لباس، تخت و تخت بیمار نشود.ملحفه های تخت باید تمیز، خشک و عاری از زباله باشد.لباس های آلوده را به موقع عوض کنید: اجازه ندهید بیمار مستقیماً روی ورقه لاستیکی یا پارچه پلاستیکی دراز بکشد.کودکان باید به طور مکرر پوشک خود را تعویض کنند.برای بیماران مبتلا به بی اختیاری ادرار باید توجه ویژه ای به محافظت از پوست و خشک شدن ملحفه ها شود تا تحریک موضعی پوست به حداقل برسد.برای جلوگیری از سایش یا ساییدگی پوست از ادرار پرسلن استفاده نکنید.به طور مرتب خود را با آب گرم پاک کنید یا به صورت موضعی با آب داغ ماساژ دهید.پس از اجابت مزاج، آنها را به موقع بشویید و خشک کنید.برای جذب رطوبت و کاهش اصطکاک می توانید از روغن استفاده کنید یا از پودر حرارتی خاردار استفاده کنید.در تابستان باید مراقب باشید.
2. برای جلوگیری از فشرده‌سازی طولانی‌مدت بافت‌های موضعی، بیماران بستری باید تشویق شوند و به آنها کمک کرد تا مرتباً وضعیت بدن خود را تغییر دهند.معمولاً هر 2 ساعت یکبار و حداکثر 4 ساعت باید برگردانده شوند.در صورت لزوم، آنها باید هر ساعت یک بار برگردند.از کشیدن، کشیدن، هل دادن و غیره در هنگام کمک به برگرداندن برای جلوگیری از ساییدگی پوست خودداری کنید.در قسمت‌های مستعد فشار، قسمت‌های بیرون زده استخوان‌ها را می‌توان با پدهای آب، حلقه‌های هوا، پدهای اسفنجی یا بالش‌های نرم پوشاند.برای بیمارانی که از باند گچی، آتل و کشش استفاده می کنند، پد باید صاف و نسبتاً نرم باشد.
3. ترویج گردش خون موضعی.برای بیماران مستعد زخم بستر، اغلب وضعیت پوست فشرده را بررسی کنید و از آب گرم برای پاک کردن حمام و ماساژ موضعی یا اشعه مادون قرمز استفاده کنید.اگر پوست قسمت تحت فشار قرمز شد، پس از برگرداندن کف دست، کمی اتانول 50 درصد یا روان کننده را به کف دست آغشته کنید و سپس کمی داخل کف دست بریزید.از عضلات تنار کف دست برای چسباندن به پوست تحت فشار برای کاردیوتروپیسم برای ماساژ استفاده کنید.قدرت از سبک به سنگین، از سنگین به سبک، هر بار به مدت 10 تا 15 دقیقه تغییر می کند.همچنین می توانید با ماساژور برقی ماساژ دهید.برای کسانی که به الکل حساسیت دارند، آن را با یک حوله داغ بمالند و با روان کننده ماساژ دهند.
4. مصرف مواد مغذی را افزایش دهید.غذاهایی بخورید که سرشار از پروتئین، ویتامین، آسان هضم و سرشار از روی هستند و برای افزایش مقاومت بدن و توانایی ترمیم بافت، سبزیجات و میوه های بیشتری مصرف کنید.کسانی که نمی توانند غذا بخورند می توانند از تغذیه بینی یا تغذیه تزریقی استفاده کنند.
5. تنتور ید 0.5% را به صورت موضعی بمالید.پس از بستری شدن بیمار در بیمارستان، برای قسمت های مستعد ابتلا به زخم فشاری مانند بازو، قسمت ایلیاک، قسمت ساکروکوکسیژیال، گوش، توبرکل اکسیپیتال، کتف و پاشنه پا، پس از برگرداندن، تنتور ید 0.5% را با یک سواب پنبه استریل آغشته کنید. هر بار، و قسمت های بیرون زده استخوان تحت فشار را از مرکز به بیرون بمالید.پس از خشک شدن دوباره آن را بمالید.