بند آرنج ORP-ES (محافظ عصب اولنار بازویی)
بند آرنج ES
مدل: ORP-ES-00
عملکرد
1. محافظ عصب اولنار بازویی الماسی شکل
2. این یک براکت بالای بازو است که روی میز عمل برای محافظت از آرنج و ساعد و جلوگیری از آسیب عصب اولنار استفاده می شود.
3. محافظت ضد برشی عصب اولنار را فراهم می کند و در عین حال امکان دسترسی به متخصص بیهوشی را فراهم می کند.پد دور آرنج پیچیده می شود و با قلاب و بند حلقه محکم می شود
بعد، ابعاد، اندازه
41 x 16/5.5 x 1.5 سانتی متر
وزن
0.63 کیلوگرم
پارامترهای محصول
نام محصول: پوزیشنر
جنس: ژل PU
تعریف: وسیله ای پزشکی است که در اتاق عمل برای محافظت از بیمار در برابر زخم های فشاری حین جراحی استفاده می شود.
مدل: پوزیشنرهای مختلفی برای موقعیت های جراحی مختلف استفاده می شود
رنگ: زرد، آبی، سبز.رنگ ها و اندازه های دیگر را می توان سفارشی کرد
ویژگی های محصول: ژل نوعی ماده مولکولی بالا است، با نرمی خوب، پشتیبانی، جذب ضربه و مقاومت در برابر فشار، سازگاری خوب با بافت های انسانی، انتقال اشعه ایکس، عایق، غیر رسانا، آسان برای تمیز کردن، ضد عفونی راحت، و رشد باکتری را پشتیبانی نمی کند.
عملکرد: از زخم فشاری ناشی از زمان طولانی عمل اجتناب کنید
مشخصات محصول
1. عایق غیر رسانا، آسان برای تمیز کردن و ضد عفونی است.از رشد باکتری ها حمایت نمی کند و مقاومت خوبی در برابر حرارت دارد.دمای مقاومت از -10 ℃ تا +50 ℃ متغیر است
2. تثبیت موقعیت بدن خوب، راحت و پایدار را برای بیماران فراهم می کند.نوردهی میدان جراحی را به حداکثر می‌رساند، زمان عمل را کاهش می‌دهد، پراکندگی فشار را به حداکثر می‌رساند و وقوع زخم فشاری و آسیب عصبی را کاهش می‌دهد.
هشدارها
1. محصول را نشویید.اگر سطح کثیف است، سطح را با یک حوله مرطوب پاک کنید.همچنین برای تاثیر بهتر می توان آن را با اسپری تمیز کننده خنثی تمیز کرد.
2. لطفا پس از استفاده از محصول، سطح پوزیشنرها را به موقع تمیز کنید تا کثیفی، عرق، ادرار و غیره پاک شود. پارچه را می توان پس از خشک شدن در جای خنک در جای خشک نگهداری کرد.پس از نگهداری، اجسام سنگین را روی محصول قرار ندهید.
تعیین موقعیت بیماران برای جراحی مربوط به اعصاب محیطی
هدف از قرار دادن بیماران برای جراحی، فراهم کردن شرایط عملیاتی بهینه با حفظ ایمنی بیمار و به حداقل رساندن استرس بر روی اعصاب محیطی است.تا حد امکان باید از موقعیت های اندام فوقانی که منجر به کشش یا فشرده شدن اعصاب محیطی می شود اجتناب شود.سر و گردن باید در موقعیت خنثی قرار گیرند و از زاویه یا چرخش جانبی اجتناب شود.تسمه های ایمنی نباید محکم باشند تا از فشرده شدن مستقیم اعصاب محیطی و بافت های اطراف جلوگیری شود.از استفاده از بریس های شانه ای به خصوص در وضعیت شیب دار سر به پایین باید اجتناب شود.اگر استفاده از بریس‌های شانه ضروری تشخیص داده شود، بریس‌ها باید بیشتر در جهت جانبی در برابر مفاصل آکرومیوکلاویکولار قرار گیرند تا فشار مستقیم روی شبکه بازویی کاهش یابد.آرنج نباید بیش از حد در وضعیتی قرار گیرد که بیمار در هنگام بیداری آن را تحمل نکند.
وضعیت خوابیده به پشت، رایج ترین وضعیت بیمار روی میز اتاق عمل است.بازوهای بیمار یا دور از کناره ها روی تخته های بازو قرار می گیرند (بازوها به پشت خوابیده به سمت بیرون) یا در کناره ها (بازوها به پشت دراز کشیده اند).در حالت خوابیده به پشت بازوها، ادبیات متناقضی در مورد سطح ایمن ربودن بازو زمانی که بازوها روی تخته های بازو قرار می گیرند وجود دارد.با وجود این، کارشناسان مشورت شده معتقدند زمانی که بازوها روی تخته های بازو ربوده می شوند، ربایش نباید بیشتر از 90 درجه باشد و ساعد باید در حالت خوابیده (کف دست به بالا) یا خنثی (کف دست به سمت بدن) قرار گیرد.تونل کوبیتال آرنج باید بالشتک شود تا از فشار روی عصب اولنار جلوگیری شود.مچ دست باید نسبت به ساعد خنثی باشد و کشیده یا خم نشود.تخته بازو و بالشتک باید هم سطح تخت و تشک اتاق عمل باشد تا از جابجایی عقب بازو جلوگیری شود.
در حالت خوابیده به پشت بازو، بازوها باید در حالت خنثی قرار گیرند و کف دست به سمت بدن باشد.تمام قسمت های بیرون زده بازو مانند آرنج باید با بالشتک محافظت شود.در نهایت، بازو باید (با بالشتک یا موقعیت) از سایر اجسام سخت محافظت شود.
